ดอกชบา ดอกไม้หลากสี ทั้งสีขาว แดง แสด เหลือง ม่วง ชมพู และสีอื่น ดอกชบาแบ่งออกเป็น 3 ลักษณะคือ ดอกบานเป็นรูปถ้วย, บานแบบแผ่แบน, บานแบบแผ่โค้กลีบบางมีรอยหยักสวย พบเห็นบ่อยๆ กับดอกาีแดง ความจริงมีหลากหลายสีมีทุกภาคในเมืองไทย มีมานานแล้ว ที่ปัตตานีเรียกดอกชบาว่า ชุมเบา ทางเหนือ เรียก ใหม่ หรือ ใหม่แดง
ต้นชบา มีต้นกำเนิดในประเทศจีน อินเดีย และหมู่เกาะฮาวาย เมืองไทยเอารับดอกชบามาสู่วัฒนธรรมไทยผ่านศาสนาพราหมณ์ และคนที่มาจากอินเดีย โดยรับความเชื่อของคนอินเดียมาด้วยในอินเดียดอกชบาจะนำมาใช้บูชาพระพิฆเนศ และพระแม่กาลี ในอินเดีย การกราบไหว้บูชาองค์พระพิฆเนศ นอกจากของบูชา ดอกชบา และหญ้าแพรกจะถูกนำเพื่อการสักการะบูชาองค์พระพิฆเนศ
ตำนานของดอกชบา กับพระพิฆเนศ มาจาก ตำนานของสาวหญิงงามคนหนึ่งที่มีความเคารพ แฃะรักในองค์พระพิฆเนศเป็นอย่างยิ่ง ทุกวันเธอจะตื่นขึ้นแต่เช้าเพื่อสวดมนต์ภาวนาถึงพระองค์ เมื่อเธอย่างเข้าสู่วัยสาว เธอได้เสียชีวิตลงโดยกระทันหัน ญาติพี่น้องจึงช่วยกันจัดการเผาศพเธอ พร้อมกับเสื้อผ้าเครื่องประดับที่เธอใช้แต่งตัวไปวัดในบรรดาเครื่องประดับมีปิ่นปักผม และสร้อยลูกปัดที่เธอรักมาก
เล่ากันว่าเมื่อเผาศพของเธอแล้ว ปิ่นปักผมของเธอได้กลายเป็นต้นกุหลาบ สร้อยลูกปัดได้กลายเป็นต้นชบาหลากสี เธอมาเข้าฝันพี่สาวของเธอ บอกให้ช่วยนำดอกชบาร้อยเป็น มาลา(มาลัย) ถวายแด่องค์พระพิฆเนศด้วย นับแต่นั้นมาดอกชบา จึงกลายเป็นดอกไม้บูชาพระพิฆเนศคู่กับหญ้าแพรก กลายเป็นเครื่องหมายแทนความรัก ที่ผู้เคารพศรัทธามีต่อพระองค์ นอกจากนี้ดอกชบายังนำไปทำการกราบไหว้พระแม่กาลี อีกด้วย
ดังนั้น หากรักพระพิฆเนศ ปลูกดอกชบาไว้ที่บ้านเพื่อใช้บูชาก็ย่อมได้ ดอกไม้เพียงดอกเดียว ไม่ต้องซื้อพวงมาลัยพวงใหญ่สามารถแทนความรัก ความศรัทธาที่เรามีกับพระพิฆเนศได้เช่นกัน